Χρώματα και παραμύθια από πηλό

Σχεδόν δύο χρόνια παρακολουθούσα τις αναρτήσεις της στο Handmade art Maria

και χαιρόμουν διαβάζοντας τα σχόλια ... ένιωθα ότι κάτι ωραίο γινεται

στα μαθήματα και τα σεμινάρια που διοργανώνει

και έτσι από περιέργεια αποφάσισα φέτος να ξεκινήσω

και εγώ τα μαθήματα και να γνωρίσω επιτέλους τη Μαρία.

Τα λόγια είναι περιττά και καταλαβαίνουν τι εννοώ όσοι την έχουν γνωρίσει.

Με το χαμόγελο πάντα στα χείλη είναι γεμάτη δημιουργικότητα

και έτοιμη να σου τη μεταδώσει....

Τον αυτοξηρούμενο πηλό, η αλήθεια είναι δεν τον είχα και σε τόση εκτίμηση...

ειδικά μετά από τα μαθήματα κεραμικής που κάνω εδώ και ένα χρόνο.

Η Μαρία μου άλλαξε αυτή τη γνώμη. Με διάφορες τεχνικές 

μπορείς να έχεις ένα πολύ ωραίο αποτέλεσμα, που δεν περίμενα....

Σίγουρα τα κεραμικά είναι μια άλλη φάση που δεν μπορεί να συγκριθεί,

αλλά το μεγάλο πλεονέκτημα  του air dry πηλού είναι ότι δεν χρειάζεσαι εργαστήριο και φούρνο,

μπορείς να δουλέψεις από το σπίτι και να εκμεταλλευτείς κάθε στιγμή έμπνευσης....

Ξεκινήσαμε λοιπόν το εργαστήριο με τα περίφημα φαναράκια της Μαρίας.

Κάνω μια παρένθεση εδώ για να αναφερθώ στο τόσο ζεστό εργαστήρι 

της Ανθούλας   "Χρώματα και παραμύθια"

Με το που μπαίνεις μέσα σε ταξιδεύει και είναι τόσο ευχάριστες οι ώρες εκεί.

Πρώτο φαναράκι από γυψογάζα και πηλό

 Δεύτερο φαναράκι από πηλό

Τρίτο φαναράκι από πηλό

 

Πέρα, όμως από αυτά που κάναμε στο εργαστήριο,

καθόμουν και έκανα πρακτική και στο σπίτι... 

σε αυτοσχέδια φαναράκια 

 

σε ένα μικρό ρολόι από πηλό

 σε σχέδια της Μαρίας που δεν κάναμε στο εργαστήριο

και σε άλλα αυτοσχέδια φαναράκια

 Δεύτερη κατασκευή στο εργαστήριο μετά τα φαναράκια.

Επιτραπέζια τρίλιζα.

 

και ακόμη κάποιοι αυτοσχεδιασμοί στο σπίτι....

κρεμαστές φωλιές

 μολυβοθήκη

Είναι όλος αυτός ο καιρός μια έπνευση

και υλοποίηση τεχνικών που μάθαινα στο εργαστήριο...

Ενθουσιασμένη με την πατίνα με χρώματα λαδιού,

που δεν είχα ξαναχρησιμοποιήσει...

Με το που έβρισκα τα βράδια λίγο χρόνο, άνοιγα φύλλα πηλού...

Είχα μονίμως στο σπίτι έργα από πηλό 

να περιμένω να στεγνώσουν για να τα βάψω.... 

ένα ταξίδι στα παραμύθια γεμάτο χρώματα!!!

Μείνετε συντονισμένοι γιατί το ταξίδι συνεχίζεται... 

Ιστορία μιας παπουτσοθήκης

Το σίγουρο είναι ότι δεν μοιάζει με παπουτσοθήκη,

αλλά γι' αυτό το σκοπό είχε φτιαχτεί.

Ακριβώς ταίριαζαν οι διαστάσεις της σε μια εσοχή 

δίπλα στην είσοδο του προηγούμενού μου σπιτιού.

Με τη μετακόμιση, όμως, πήγε κατευθείαν στην αποθήκη 

και εκεί έμεινε για χρόνια, καθώς δεν μου ταίριαζε αισθητικά στο χώρο.

Επειδή εσοχή υπάρχει και σε αυτό το σπίτι και τα παπούτσια θέλουν το χώρο τους,

σκεφτόμουν εδώ και κανένα χρόνο να την ανεβάσω από την αποθήκη και να τη ντύσω με ταπετσαρία.

Το καθυστέρησα, όμως, γιατί δεν έβρισκα την ταπετσαρία που ήθελα

και εκεί είναι που διάβασα την ανάρτηση της Misirlou,  homemade chalk paint.

Για άλλη μια φορά μου άνοιξε την όρεξη για δημιουργία και για να υλοποιήσω τη συνταγή της.

Φαντάζομαι πώς πολλοί θα συμφωνήσουν μαζί μου 

για τις φοβερές συνταγές και τεχνικές που μοιράζεται μαζί μας.

Έτσι, λοιπόν η παπουτσοθήκη ανέβηκε από την αποθήκη 

και ξεκίνησα να υλοποιήσω τη συνταγή της chalk paint.

Το σοφό θα ήταν βέβαια να το δοκίμαζα αρχικά σε κάτι μικρότερο,

αλλά η βιασύνη μου να επέμβω στην παπουστοθήκη δεν με άφησε.

Ξεκίνησα λοιπόν χωρίς να έχω αποφασίσει χρώμα,

οπότε σκέφτηκα αρχικά να γίνει όλη λευκή 

για να πιάσει το χρώμα και μετά βλέπουμε.

Άρχισα λοιπόν με μια σειρά από λάθη λόγω αγνωσίας της τεχνικής,

αλλά ας είναι καλά η misirlou που απαντούσε στις ερωτήσεις μου 

και κάπως σώθηκε η κατάσταση.

Ξεκίνησα λοιπόν ρίχνοντας τον αρμόστοκο στη λευκή ακρυλική μπογιά,

που η δικιά μου βέβαια ήταν τσιμεντόχρωμα (νομίζω ακόμη πιο πηχτή)

χωρίς να προσθέσω νερό.

Αποτέλεσμα στόκος!!! Ούτε να ανακατευτεί καλά δεν γινόταν.

Πρόσθεσα νερό στη συνέχεια και ανακάτευα όσο μπορούσα με το χέρι

(εδώ θα βοηθούσε ένα μιξεράκι αλλά δεν είχα).

Το αποτέλεσμα ο κόκκος να είναι εμφανής στη μπογιά.

Επειδή όμως ήμουν αποφασισμένη, όπως είπα και παραπάνω να επέμβω,

συνέχισα και την έβαψα με αυτή τη μπογιά.

Πρώτη εντύπωση απογοητευτική...

πέρασα γύρω στα τέσσερα χέρια μέχρι που το παράτησα για να πάω για ύπνο...

Η μπογιά έδινε την αίσθηση ότι ξεκολλούσε αλλά ήξερα ότι χρειαζόταν ώρες 

για να φανεί αν τελικά έπιασε...

Και τελικά το άλλο πρωί διαπίστωσα με μεγάλη μου χαρά ότι το χρώμα δεν έβγαινε.

Βέβαια λόγω του κόκκου είχα ένα ανάγλυφο αποτέλεσμα, όχι αυτό που θα περίμενα,

αλλά όταν περάστηκε ένα χέρι καφέ χρώμα 

οι ανωμαλίες στην επιφάνεια έδιναν την αίσθηση νερών ξύλου που μου άρεσε.

Στην πόρτα ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό.

Τέσσερα καδράκια καθ' ύψος, τα οποία θα είχαν ως φόντο ριζόχαρτο decoupage.

Για το λόγο αυτό δεν βάφτηκαν τα σημεία εκείνα με καφέ και παρέμειναν λευκά.

Η υπόλοιπη πόρτα περάστηκε με κερί και στη συνέχεια βάφτηκε μπεζ.

Τρίφτηκε με γυαλόχαρτο, ώστε να εμφανιστεί η από κάτω στρώση του καφέ.

Τα ριζόχαρτα που επέλεξα για φόντο στα τέσσερα καδράκια είχαν αποξηραμένα φύλλα και άνθη.

 Οι κορνίζες έγιναν με πηχάκια από μπάλσα και πηλό.

Βάφτηκαν, περάστηκαν πατίνα, μπήκα τα διακοσμητικά στοιχεία 

και τοποθετήθηκαν ένα ένα στην πόρτα..

 Τελος περάστηκε όλη η παπουτσοθήκη πάστα κεριού παλαίωσης.

 

Κάτι με κουμπί

Η αλήθεια είναι ότι και εγώ αγαπώ πολύ τα κουμπιά

(τα οποία συνήθως προτιμώ να φτιάχνω μόνη μου),

γι' αυτό το κάτι με κουμπί* του in my closet

δεν με άφησε αδιάφορη και θέλησα κάτι να φτιάξω

και εγώ για το διαγωνισμό.

 Αν κάποιος έχει περιηγηθεί στο julD handmade,

θα διαπιστώσει ότι υπάρχουν πολλές αναρτήσεις με κουμπιά.

Ευκαιρία, όμως για νέες κατασκευές που δεν έχουν δημοσιοποιηθεί ξανά .

Αρχικά βρήκα ότι κουμπάκια είχα ήδη στα συρτάρια μου

 από πολυμερικό πηλό

 από light air dry clay

κεραμικά

 

 ξύλινα

 (τα συγκεκριμένα είναι από πόδι παλιάς καρέκλας)

 

Στη συνέχεια έφτιαξα και άλλα κουμπάκια από πολυμερικό πηλό

και κάποια από αυτά τα πέρασα με πατίνα

  κάποια έγιναν λαστιχάκια για τα μαλλιά

κάποια τσιμπιδάκια

σε κάποια πέρασα σμάλτα

ένα έγινε καρφίτσα

και κλείνω με κάποια από τα αγαπημένα μου που ράφτηκαν σε πλεκτό σάλι

Ελπίζω να έχω μαζέψει αρκετές συμμετοχές.

Καλό βράδυ σε όλους.

Τεχνική rustic

Αυτή την εβδομάδα παρακολούθησα ένα τρίωρο σεμινάριο της τεχνικής rustic,
στο οποίο έφτιάξα τη ξύλινη ψωμιέρα της φωτογραφίας.

 Η τεχνική rustic εφαρρμόζεται σε ξύλινα μασίφ αντικείμενα
για να αναδείξει τα νερά του ξύλου και να δώσει την αίσθηση του παλαιού.

 

 Την επόμενη μερα ξεκίνησα να φτιάξω κάτι, με όλα όσα είχα μάθει, στο σπίτι.
Είχα μια μικρή ξύλινη διακοσμητική συρταριέρα,
που εδώ και καιρό ήθελα να την φτιάξω και να που τώρα ήρθε η ώρα της.

Στην τεχνική rustic δουλέυουμε με κάσιες, σε αποχρώσεις που επιθυμούμε.
Η κάσια είναι μια υδατοδιαλυτή σκόνη του τονίζει τα νερά του ξύλου.
Διατίθεται σε πολλές αποχρώσεις.
 Το χρώμα που χρησιμοποίησα είναι ανοιχτό γκρι.

Το φακελάκι της φωτογραφίας το αδειάζουμε σε 250ml ζεστό νερό και ανακατεύουμε.

Αρχικά σκούπίζουμε με ένα ελαφρα βρεγμένο πανί το ξύλινο αντικέιμενο,
για να φύγει η σκόνη, τα σκουπιδάκια και να πάρει λίγη υγρασία.

Μετά περνάμε με ένα πινέλο την κάσια και το αφήνουμε να στεγνώσει.
Τα νερά του ξύλου έχουν αποκτήσει ένα ελαφρό γκρι χρώμα.

Στη συνέχεια τρίβουμε κάποια σημεία με γυαλόχαρτο
για να περάσουμε την επόμενη στρώση.
Η δεύτερη στρώση θα μπορούσε να είναι κάποια άλλη απόχρωση κάσιας,
εγώ όμως χρησιμοποίησα ακρυλικό χρώμα ροζ αραιωμένο με νερό.

 Πάλι το τρίβουμε σε κάποια σημεία με γυαλόχαρτο και περνάμε την τρίτη στρώση.
Χρησιμοποίησα ακρυλικό χρώμα καφέ αραιωμένο με νερό.

Τη διαδικασία μπορούμε να την επαναλάβουμε μέχρι να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Θα μπορούσαμε να είχαμε σταματήσει και σε προηγούμενο στάδιο.

Για να ολοκληρωθεί η κατασκευή πέρασα decoupage στα συρταράκια
και το πάνω μέρος της συρταριέρας και shabby paste παντού.
Το shabby paste είναι μια πάστα που περνιέται με σκληρό πινέλο
και δίνει την εικόνα του πετροπλυμένου.
Τέλος δεν πρέπει να ξεχάσουμε να το βερνικώσουμε.

Ελπίζω να σας βοήθησα.

Κολοκύθες με προσωπικότητα

 Μινιατούρες από κολοκύθα και πολυμερικό πηλό

Χρησιμοποίησα διακοσμητικές μικρές κολοκύθες για βάση - φούστα

και ο υπόλοιπος κορμός και το κεφάλι είναι από πολυμερικό πηλό.

 στη συνέχεια διακοσμήθηκαν με διάφορες τεχνικές
και απέκτησαν προσωπικότητα και όνομα....

Αφροδίτη & Βαλέρια

Η Αφροδίτη και η Βαλέρια φορέσαν τα καλά τους για να βγούνε βόλτα

Συναντήθηκαν έξω από το σπίτι της Αφροδίτης

και ξεκίνησαν για την εξοχή.

Περπάτησαν, μάζεψαν λουλούδια,

 αλλά η ώρα πέρασε γρήγορα

και έφτασε η στιγμή του αποχωρισμού...

Καληνύχτα σε όλους!